Evet, dayanamayıp baharatlı sığır etli KungFu Ramen aldım... Adamlar doğru düzgün UzakDoğu yemeği yiyemememiz için elinden geleni yapmış. Tamam, nori bulunmamasını anlayabilirim, Avrupa ve Amerika'da zor buluyorlardır muhtemelen, hatta Uzakdoğu'da bile nispeten zor bulunan bir ürün olabilir. Ama ramen getirip yemek çubuğu getirmemek nedir Allah aşkına? Allah'tan, manga bulabiliyoruz.
Adana çöp şiş diye geçen bir ürün aldım. Yemek çubuğu olarak kullanmaya çöp şişten daha uygun.
Aha aşağıdaki:
Bakalım, tüm umudum İstanbul'a. Oradan (bulabilirsem) bir sürü yemek çubuğu, yosun ve ramenle dönmezsem, bana da semender demesinler!
Ne? Şimdi siz durdunuz di mi? "Semender? Bunun nick'i Paludaryum değil miydi?" diye düşünüyorsunuz...
Semender, kertenkele ve kedi lakaplarım da var. (Kedi ne alaka, hiç bilmiyorum).
Hadi bakalım.. Seni yenicem Balıkesir!
Bu ne ya? Şehri Uzakdoğu ürünlerine kapatmışlar resmen. Her şey Çin malı arkadaş... Hayır, İndomie Noodle diye bir şey var; akıllara zarar. Sen tut Ramenin ana vatanı Kore'den, Japonya'dan ramen getirtme; Arabistan'dan noodle getirt! Araplarla noodle ne alaka lan? Buradan onu üreten markaya da teessüf ediyorum, tamam; Arap diyarında noodle bulunsun diye hayırlı bir iş yapmışsınız ama onu Türkiye'ye niye iteliyorsunuz? Nudo da inşallah Türk devletleriyle sınırlı kalır, gidip Çin'e noodle satmaya kalkmaz. Gerçi Uygurlar... Ama Uygurlar zaten noodle'ın alasını buluyordur orada. Aslında şehriye çorbası yiyen herkes, noodle yemiş oluyor çünkü noodle şehriye zaten. Buradan her çorbayı "yenmezse Türk olunmayacak yemekler" kategorisine sokan babama sesleniyorum, şehriye Çin yemeği lan!?
Tamam, sakinim.
Haftaya Uludağ'a gideceğiz, orada iki gün kalıp İst.e geçeceğiz.
Ha; Beyaz vs. Candan Erçetin tıklayın, sıralı liste var... Niye koyduysam bunu da. Hadi, Ja!
Edit:
Tam "baharatlı sığır etlisi en azından çekilmez değil" diye düşünürken, KungFu Ramen beni bir kez daha Çin'e sövdürttü. Altı kağıttı ve yırtılmıştı (Nereye koydum da yırtıldı lan bu?) Suyunu içemedim... Suyunu içmek istemesem yakisoba yapardım evdeki NUDO'lardan, onca zahmetle KungFu Ramen denen Çin entrikasını almazdım. Ama en azından altı yırtılmasa su sızdırmayacakmış, aslında tavuklusu da fena değildi ama suyunu içemiyordun. (E, bunun da içemedim?) Karidesli berbattı, aslında benim için "yosunlu" zira karides aromasını koymadım, direkt yosunların olduğu sebze poşetini boşalttım. Belki de sade olduğundan tadı berbat gelmiştir... Hmm... Çöp şiş, Adana çöp şiş... Bakalım ne zaman yemek çubuğuna terfi edeceğiz? Mangaka bize power up ver! O değil de, elimi kestiğim bıçakta kan yok la. Tertemiz. Hm... Ha; Adana çöp şiş, normal çöp şişten biraz daha iyi ama o yuvarlacık şeylere alışınca "nasıl tutacağım la bunu?" diye düşündürttürüyor yayvan ve iki boyutlu yapısıyla. On beş defa evirip çevirdikten sonra anladım ama yassı yapısı gereği birleşince ayrılmıyor, iki elini birden kullanman gerekiyor. Hadi inşallah İstanbul'da hashi yahut waribashi bulabilirim. Aslında waribashi "ayrılan çubuk", tek kullanımlık hashi ama ikisi de her tür yemek çubuğu yerine kullanılıyor. Côsgalak diye okunup "Jeosgarak" diye yazılıyor Korece'si de. Kuàizi imiş Çince'si de. Yazılışlar:
Hashi 箸
Jeosgalak 젓가락
Kuaizi 筷子
Waribashi 割り箸
Şimdi, şöyle;
Hashi (Okunuş: Haşi, haşhi): Japon yemek çubuğu
Jeosgalak/Jeosgarak (Okunuş: Côsgalak, côsgarak): Kore yemek çubuğu
Kuaizi (Okunuş: Kuàizi, kuayzi, ku(a)yzi, kuayizi, koayazi): Çin yemek çubuğu
Waribashi (Okunuş: Varibaşi, varibaşhi, ğaribaşi, haribaşi, haribaşhi): Tek kullanımlık yemek çubukları.
Endonezya dilinde (Endonezya ne alaka demeyin, oralar da Uzakdoğu'nun parçası) "sumpit" imiş bunların adı. Vietnamca da ise đũa imiş. (Nasıl okunuyorsa bu da). "Dova" diye okunuyormuş (Vallahi translate'in yalancısıyım). Ha; resimleri...
箸
젓가락
筷子
割り箸
Sumpit
đũa
Gördüğünüz gibi, hepsi özünde aynı olsa da ülkeden ülkeye farklılık gösteriyor. Bir de fantezi tarafı var işin... Metal olanları, plastik olanları, kılıç şeklinde olanları...
Aşağıda üç büyük Uzakdoğu ülkesinin yemek çubukları karşılaştırılmış:
Ja ne! (Bu kez gerçekten)
Adana çöp şiş diye geçen bir ürün aldım. Yemek çubuğu olarak kullanmaya çöp şişten daha uygun.
Aha aşağıdaki:
Bakalım, tüm umudum İstanbul'a. Oradan (bulabilirsem) bir sürü yemek çubuğu, yosun ve ramenle dönmezsem, bana da semender demesinler!
Ne? Şimdi siz durdunuz di mi? "Semender? Bunun nick'i Paludaryum değil miydi?" diye düşünüyorsunuz...
Semender, kertenkele ve kedi lakaplarım da var. (Kedi ne alaka, hiç bilmiyorum).
Hadi bakalım.. Seni yenicem Balıkesir!
Bu ne ya? Şehri Uzakdoğu ürünlerine kapatmışlar resmen. Her şey Çin malı arkadaş... Hayır, İndomie Noodle diye bir şey var; akıllara zarar. Sen tut Ramenin ana vatanı Kore'den, Japonya'dan ramen getirtme; Arabistan'dan noodle getirt! Araplarla noodle ne alaka lan? Buradan onu üreten markaya da teessüf ediyorum, tamam; Arap diyarında noodle bulunsun diye hayırlı bir iş yapmışsınız ama onu Türkiye'ye niye iteliyorsunuz? Nudo da inşallah Türk devletleriyle sınırlı kalır, gidip Çin'e noodle satmaya kalkmaz. Gerçi Uygurlar... Ama Uygurlar zaten noodle'ın alasını buluyordur orada. Aslında şehriye çorbası yiyen herkes, noodle yemiş oluyor çünkü noodle şehriye zaten. Buradan her çorbayı "yenmezse Türk olunmayacak yemekler" kategorisine sokan babama sesleniyorum, şehriye Çin yemeği lan!?
Tamam, sakinim.
Haftaya Uludağ'a gideceğiz, orada iki gün kalıp İst.e geçeceğiz.
Ha; Beyaz vs. Candan Erçetin tıklayın, sıralı liste var... Niye koyduysam bunu da. Hadi, Ja!
Edit:
Tam "baharatlı sığır etlisi en azından çekilmez değil" diye düşünürken, KungFu Ramen beni bir kez daha Çin'e sövdürttü. Altı kağıttı ve yırtılmıştı (Nereye koydum da yırtıldı lan bu?) Suyunu içemedim... Suyunu içmek istemesem yakisoba yapardım evdeki NUDO'lardan, onca zahmetle KungFu Ramen denen Çin entrikasını almazdım. Ama en azından altı yırtılmasa su sızdırmayacakmış, aslında tavuklusu da fena değildi ama suyunu içemiyordun. (E, bunun da içemedim?) Karidesli berbattı, aslında benim için "yosunlu" zira karides aromasını koymadım, direkt yosunların olduğu sebze poşetini boşalttım. Belki de sade olduğundan tadı berbat gelmiştir... Hmm... Çöp şiş, Adana çöp şiş... Bakalım ne zaman yemek çubuğuna terfi edeceğiz? Mangaka bize power up ver! O değil de, elimi kestiğim bıçakta kan yok la. Tertemiz. Hm... Ha; Adana çöp şiş, normal çöp şişten biraz daha iyi ama o yuvarlacık şeylere alışınca "nasıl tutacağım la bunu?" diye düşündürttürüyor yayvan ve iki boyutlu yapısıyla. On beş defa evirip çevirdikten sonra anladım ama yassı yapısı gereği birleşince ayrılmıyor, iki elini birden kullanman gerekiyor. Hadi inşallah İstanbul'da hashi yahut waribashi bulabilirim. Aslında waribashi "ayrılan çubuk", tek kullanımlık hashi ama ikisi de her tür yemek çubuğu yerine kullanılıyor. Côsgalak diye okunup "Jeosgarak" diye yazılıyor Korece'si de. Kuàizi imiş Çince'si de. Yazılışlar:
Hashi 箸
Jeosgalak 젓가락
Kuaizi 筷子
Waribashi 割り箸
Şimdi, şöyle;
Hashi (Okunuş: Haşi, haşhi): Japon yemek çubuğu
Jeosgalak/Jeosgarak (Okunuş: Côsgalak, côsgarak): Kore yemek çubuğu
Kuaizi (Okunuş: Kuàizi, kuayzi, ku(a)yzi, kuayizi, koayazi): Çin yemek çubuğu
Waribashi (Okunuş: Varibaşi, varibaşhi, ğaribaşi, haribaşi, haribaşhi): Tek kullanımlık yemek çubukları.
Endonezya dilinde (Endonezya ne alaka demeyin, oralar da Uzakdoğu'nun parçası) "sumpit" imiş bunların adı. Vietnamca da ise đũa imiş. (Nasıl okunuyorsa bu da). "Dova" diye okunuyormuş (Vallahi translate'in yalancısıyım). Ha; resimleri...
箸
젓가락
筷子
割り箸
Sumpit
đũa
Gördüğünüz gibi, hepsi özünde aynı olsa da ülkeden ülkeye farklılık gösteriyor. Bir de fantezi tarafı var işin... Metal olanları, plastik olanları, kılıç şeklinde olanları...
Aşağıda üç büyük Uzakdoğu ülkesinin yemek çubukları karşılaştırılmış:
Ja ne! (Bu kez gerçekten)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder