O cadı, adı Yepa'ydı. Öcü İşbüke ile birlikteydi. Aslında Muggle'lardan olmaydı. Muggle oğlu cadı... Giderken, pek çok ot toplaması; İşbüke'nin dikkatini çekmişti. "Bunlar yemek için..." dedi Yepa, ağzına ısırgan tohumlarını atarken. "İnsanlar için zehirli değil mi?" diye şaşkınlık ve biraz da küçümsemeyle sordu İşbüke. "Evet; ama benim uzmanlığım zehirler..." dedi Yepa. O sırada karşıda Vina'yı gördü. "Hey, konsey ulusu!" diye seslendi. Ha? diye şaşkınlıkla o tarafa baktı Vina. Bu rütbeden vazgeçmemiş miydi? Sadece "Konsey üyesi Vina" ona yetiyordu. Yepa'yı görünce, ister istemez bir sinir geldi... "Yine mi sen?" diye sordu dişlerini bileyerek. Ona sinir oluyordu, dişlerini çıkarttı, üstünde Fwerma ailesinin simgesi olan pelerinini geri attı ve hızla gelerek Yepa'nın kulağına berbat bir ses tonuyla fısıldadı: "Seni öldürürüm... Senin önce tüm kanını, sonra tüm güçlerini emer; ardından kalbine bir kazık saplayıp seni sarımsak dolu bir mezara gömer ve üzerine..." tam ne yapacağını söyleyecekti ki, omzuna saplanan hançerle geri gitti. Önünde, iki hayalet avcısı vardı. Bekle, hayalet avcıları ne zamandır vampir avlıyorlardı? Ayrıca, ne zamandır cadıları koruyorlardı? Cadılar, onların en büyük düşmanları değil miydi? Dahası, orada bir öcü varken ve hayalet avcılarının öcüleri ayırt edebilmesi gerekirken, onlar neden ateşkes kararı almış olan konseyin üyeleriyle uğraşıyorlardı? "Hey" diye bağırdı ve bu düşüncelerini onlara söyledi. "Hayır" dedi iri olan; "Dahası" diye devam etti, "niye Böcü'nün Hançeri bir vampiri etkiler?" Saçmalama, diye bağırdı Vina. "İçimizden iyiler olsa da karanlık tabanlı yaratıklarız. Tabii ki bizi de etkiler!" Bekle, öcü mü öldürmemizi istiyorsun? diye sordu zayıf olan. İşbüke ardını dönüp dudaklarını yaladı ve şöyle dedi: "Böcülerle barış anlaşması yaptık...."
Şimdilerde ortalık, barıştan, ateşkesten geçilmiyordu; eskiden aynı türden canlılar dahi durmadan çatışırdı. Ama yine de, eskiden kurallar bu kadar katı değildi. Bir vampirle bir insan kan kardeşi olabilirdi ama yine de çatışırlardı. Şimdi ise çatışmıyorlardı ama bir vampirle bir insan kan kardeşini bırak, arkadaş dahi olamazdı. Bunun tek istisnası, "kovulmuş" olanlardı. Ki onlar da zaten arkadaş edinemiyordu.
Şimdilerde ortalık, barıştan, ateşkesten geçilmiyordu; eskiden aynı türden canlılar dahi durmadan çatışırdı. Ama yine de, eskiden kurallar bu kadar katı değildi. Bir vampirle bir insan kan kardeşi olabilirdi ama yine de çatışırlardı. Şimdi ise çatışmıyorlardı ama bir vampirle bir insan kan kardeşini bırak, arkadaş dahi olamazdı. Bunun tek istisnası, "kovulmuş" olanlardı. Ki onlar da zaten arkadaş edinemiyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder