Şu yazımda, insanın içgüdülerinden birinin doğaya hakimiyet olduğunu söyledim. Ama buna dair fazla bir şey yazıp çizmedim.
Doğaya hakimiyet güdüsü hakkında sanırım hemfikiriz... Peki, doğaya hakimiyet güdüsü doğal bir güdü müdür? İhtiyaç mıdır? Yönelim midir? Yoksa sadece bir his, istek, arzu mudur?
Doğaya hakimiyet güdüsü, insanda hep vardır. Başlangıçta linkini verdiğim yazıda da söylediğim gibi; bu güdü, bir kaç farklı şekilde tezahür eder. Sormamız gereken soru şu: Bu eğer tek bir "güdü" ise, neden farklı insanlarda farklı tezahür ediyor? Cevabı "kişilik" diyerek geçiştirebiliriz ya da tezahürlerin derinine inebiliriz. Sizi bilmem ama azizim, ben derinine ineceğim.
1. Yok edici
Güdü bu şekilde tezahür ettiğinde insan, doğayı yok ederek onu hakimiyet altına alabileceğini sanır. Nedeni, zarar vererek hakimiyet altına alma "bilgisinden" kaynaklanır. Bir insanı tehdit ettiğinizde, onu hakimiyet altına alabilirsiniz. Ama, bu tezahür çok yanlıştır. Her şeyden önce, doğa, meydan okumalardan ve tehditlerden hoşlanmaz. Bir yılanı tehdit ederseniz, size saldırır. Kelerler de aynı şekilde. Ve tabii ki diğer tüm etçil canlılar da aynı şekilde. (Hem et hem ot yiyen canlılar ve böcekçil canlılar bunun dışındadır)
2. Avcılık vs. Hayvan Besleme, Bitki Dikme
Bu ikisini ayrı ayrı inceleyeceğim ama aynı kategoridir.
2.a. Avcılık
Yine tehdit olayı. Ama, burada, "yemek için avcılık" ile "zevk avcılığını" ayırt etmek gerekiyor. Zevk avcılığı, 1. aşamanın alt dalıyken; yemek için avcılık, doğanın bize sunduğu nimetlerden faydalanmanın bir yoludur.
2.b. Tarla, bağ bahçe işleri
Doğayı "değiştirerek" hakimiyet kurma, "ben senden üstünüm; bak, senin yıllar içinde yaptığını ben iki ayda yaptım" deme şeklidir. İşin ilginç yanı, doğa bu meydan okumaya sinsi bir gülümsemeyle karşılık verir.
2.c. Hayvan Besleme
Bkz. 2.b. Bu da yine "bak, sana güvense en fazla on yıl yaşayabilecek olan hayvanı ben on beş yıl yaşattım" deme şeklidir. İşin ilginç yanı, doğa, bu meydan okumadan asla haberdar olmaz.
3. Kamp Yapma
Bu, "özüne dönme" ve "doğaya hakimiyet"güdüsünün bir arada tezahür etmesi ve birbiriyle senkronize gitmesi üzerine bir tezahürdür. Ve işin en ilginç yanı da budur: Doğa, bu meydan okumaya karşılık tüm silahlarını çeker (bir kaç casus haricinde) ve tüm nimetlerini sunar. Görmesini bilene, elbette.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder