Türkiye'den Neden Otaku Çıkmaz?

Biz anime-severler genelde kendimizi "otaku" olarak tanımlasak da anime izlemek ve sevmek otaku'luk için yeterli değil. Türkiye'de otakuluk imkansızdır, görüşünü savunanlar var; ama ben onlara katılmıyorum. Benim görüşüm, Türkiye'den otaku çıkar ama zenginse... Ama yine de kendimi otaku olarak tanımlamaya devam edeceğim.

Öncelikle, "Otaku" nedir?

Tek otaku çeşidi anime otaku'lar değil. Otaku kelimesi o-taku'dan gelir. "Taku" ev, "O-taku" yuva demek. Genel olarak; hikikomorilerin bir alt seviyesi. (Hikikomori konusuna daha sonra değinirim isterseniz) 

Otakular, hayatlarını bir şeye adayan kişiler. Çok çeşitli otakular var. Otakuların genel özelliği kendini adadığı şey ile kendine ait girilmez bir dünya oluşturmaları ve bu alanı diğer otakularla paylaşabilmesi. Oysa hikikomori'ler alanlarını asla başkalarıyla paylaşmaz. Neyse... Bu otakular biriktiricidir, meraklıdır ve hatta paylaşımcıdır.

Otaku genel olarak böyle. Ancak günümüzde Japonya'da dahil tüm Dünya'da otakuluk animeyle öyle eşleşmiş ki, artık "anime otaku" yerine sadece "otaku" deniliyor.

Konuya gelelim mi artık?

Gelelim. Türkiye'den neden otaku çıkmaz; başlık bu. Ancak Türkiye'de otakuluğun zorluklarını anlatacağım.

1. Zenginlik

Japonya'da DVD, Blueray, mangalar, manga dergileri, figürler gibi şeylere rahatça ulaşabiliyorsun ve hatta ucuz bile sayılırlar (Hiç Japonya'ya gitmedim, o yüzden "arkadaş sallama orada da pahalı" vs. eleştirilere açığım). Oysa Türkiye'de bulmak başlı başına bir çile, zulüm olduğu gibi fiyatlar da ölümcül derecede pahalı. O yüzden Türkiye'den otaku çıkması için zengin olması gerek. (Biz daha manga bulamıyoruz, Avrupa'da Amerika'da adamlar figür üretmeye başlamış) Buradan yetkililere sesleniyorum (He aq onların da işi gücü yok okuyorlar burayı, benimki serzeniş sadece): Şu figürleri getirin lan! Ucuz olsun... Çin'den sipariş versen, kargoya da kendi uçağını göndersen ucuza gelir... Ama yok nerede... Çin'den Avrupa ya da Amerika'ya, orada yenin dolara/euroya çevrilişi artı kargo ücreti artı kar payı, oradan Türkiye'ye artı yol parası artı kar payı vs. vs... Sonuç: 150 TL'lik chibi figür. Dalga mı geçiyorsunuz lan? Hayır yeterince dolarım olsa ve kargo ücreti olmayan bulsam aliexpress, alibaba vs. sitelerden bile alacağım ya. Yetti. (Evet, zengin olsaydım gerçek bir otaku olurdum)(Sahi, neden Ali? Aynı kişiye mi ait acaba?) Of of... 

2. Bulmanın Zorluğu

Önceki maddede o kadar serzenişte bulundum ya bunun hakkında?

3. Birine "ben otakuyum" dediğinizde toplumda sanki milyonda bir görülen bir hastalığa yakalanmışsın izlenimi uyandırması ve ardından gelen dedikodu dalgası

4. Animeyi çocuk işi olarak gören toplum

Toplumu bilinçlendirelim arkadaşlar, otta'lar (Evet, otakutürk'de takılıyorum. Ama üye değilim). Mesela onlara DxD, Boku no Pico vs. seyrettirelim. Eminim çocuk işi olarak görmekten vazgeçerler. (Mesela benim tüm sülalem animenin ne olduğunu biliyor. Naruto'nun chuunin sınavlarını ve Another'ın kanlı sahnelerini izlettirdim. Bizim elimizde)

5. Her animeyi hentai sananlar

Evet, böyle bir grup da var. Ki yazarlarımızdan Kaan da bir zamanlar bu grubun içindeydi. Umuyorum artık öğrenmiştir animenin ne olduğunu. Şimdi arkadaşım... Hentai de bir anime türü, tamam, orada sıkıntı yok. E be arkadaş (buraya acayip "yaprak" yazasım geldi ki yaprak değil anlayacağınız üzere) tamam her animede ecchi unsurlar olabilir de her animeyi hentai sanmak ne? Kızsan hiç mi Sailor Moon (Ay Savaşçısı) izlemedin, erkeksen pokemon izlemedin mi?

6. Türkiye'de Japon kültürüne duyulan saygısızlık ve sevgisizlik

Evet, bu durumdan da en çok biz uzakfoğu fanları etkileniyoruz. Burada sadece "Japon" olarak alacağım ama "Kore" versiyonu içinde aynen geçerli. Bir kere, sen bu kültüre saygısızlık edemezsin. Neden? Türk ve Japon kültürü, tıpkı diller gibi, ortak atadan geliyor da ondan! Mesela; şiş kebabı, baklavayı senden daha çok seven Japonlar var. (Evet, Haru'nun abisi "noodle saçlı Yuzan"dan bahsediyorum. Tamam, bir anime karakteri ama sonuçta mangaka da yemiş ya da bir yerden duymuş.) Neyse... Bunun hakkında daha fazla konuşamayacağım, ben ağlayıp geliyorum.

Mesela; Japonya'da kız ve erkek çocuklar için iki tane olmak üzere çocuk bayramı olduğunu biliyor muydunuz? Buradan "Dünya'daki tek çocuk bayramı 23 Nisan'dır" diyen zihniyete cevabım: Japonya çoktan keşfedildi. Evet, bu arada; her tür putlaştırmalı, dogmatik zihniyete karşıyım. Geleneklere, inançlarına, liderlerine bağlı ol tamam; hatta onlar için öl. Ama yeni fikirlere de açık ol. Ayrıca insanları kutsallaştırma, her insanın hatası olabilir ki hatasız kul olmaz zaten. Peygamberler dahi hata yapmış, sıradan insanlar nasıl yapmasın? Dağıttım iyice... Neyse...

7. Türkiye'de Japon ve Koreli erkeklere "kız" gözüyle bakılması

E haliyle daha normal insanın erkek mi kız mı olduğunu anlayamayan insanlardan anime karakterleri ve hideyoshi/trap mevzusunu anlatmaya çalışıyoruz... Daha işimiz uzun dostlar. Hatta şimdi bir hedef koyuyorum: Türkiye'de anime bakanlığı... Yok lan, Japonya'da bile yok muhtemelen öyle bakanlık. Ama anime sınıfları açılana kadar... Ya da yok, Türkiye otakuların gücünü kabul edene kadar! Evet, bu hedef iyi. Öhöm öhöm... Nerede kaldık? Evet... Sizin de aklınıza gelenler varsa... Buldum... Yorumda belirtmekten çekilmeyin.

8. Hayatını bir şeye adamanın imkansızlığı

İlla annen "az dışarı çık, boş işlerle uğraşma" diyecek, illa etraf "boşuna para harcama" diyecek. İlla okul, iş vs. Yalnız kalmak istesen bile illa bir öküz/odun yanına gelecek. (Ve ben bunu erkek halimle söylüyorum)

Sizin de aklınıza gelenler olursa yorumda belirtmekten çekinmeyin.