Öne Çıkan Yayın

Beni Her Yerde Bulun (BU YAZI BAŞA İLİŞTİRİLMİŞTİR)

İletişim için: semender101@gmail.com Şahsi blog: E, burası zaten. ~Gerektikçe güncellenecektir.~

20 Mayıs 2015 Çarşamba

Evrim Geçirmiş Kelimeler

Canlılar için evrim var mıdır yok mudur bilmiyorum ama kelime ve diller için kesinlikle vardır.

Mäñ: Önce Mäng'e, sonra Mən'e, en son da Bən'e dönüşmüş. (Ä harfi A'ya yakın bir E sesidir. ə harfi de A'dan çok E'ye benzeyen bir A sesidir)
Pençşenbe: Perşembeye dönüşmüş zamanla. Ama bu kelimeyle ilgili şöyle bir şey var: Osmanlı'da çoktan "perşembe"ye dönüşmesine rağmen Osmanlı alfabesi (Arap alfabesinden farkı: Bazı ek harfler. Pe, Çim, Nef, Gef. Ayrıca bazı harflerin şekli de biraz değişik) ile yazılırken "pençşenbe" gibi yazılır.

Pezemeñ: Bu kelime olarak adaptasyon, anlam olarak evrim geçirmiş. Önce pezebeng'e, sonra da başka bir kelimeye dönmüş. Ama anlamı; Pezemeñ kelimesinin asıl anlamı iş adamıdır. Muhtemelen günümüzdeki anlamı için argo olarak, gönderme olarak kullanılıyordu muhtemelen.
Xa: (Buradaki x "ks" olarak değil, gırtlaktan bir H sesi olarak okunur.) Bu kelime hem anlam, hem de kelime evrimi geçirmiş. Xa kelimesinin asıl anlamı "evet". Evet sonradan uydurulmuş veya başka bir dilden geçmiştir bu arada, kesinlikle Türkçe'de olan bir kelime değildir. Xa önce Ha'ya (Türkçe'de daha sonra etkileşimlerle bildiğimiz normal H sesi çıkmıştır. Özünde sadece X vardır. Ama onda da günümüzde tamamen H'ye dönüşmüştür), sonra Hay'a (Bu arada Japonca'daki "evet, tamam" vs. anlamlarına gelen Hai kelimesi de "hay" olarak okunur. Buradan da ayrıca bkz. Japonca ve Türkçe'nin Aslında Aynı Dil Olduğuna Dair Kanıtlar serisi), daha sonra da Hayır'a dönüşmüş. (Muhtemelen önden bir "hayyığa" evresi atlatmış) İşte, sonra da kim "evet"i uyurduysa bu kelimenin bahtına da zıttı düşmüş. Ha, o zaman hayır'a ne diyorlardı diyorsanız; "yok" ya da "yo" diyorlardı. Günümüzde de "yo" kelimesi hala hayatımızdadır.

Öğgü: İşte zamanla "öwgü"ye dönüşmüş. (La bu w, x, ä, ñ filan ne diyorsanız sizi şuraya alalım)
Teñri: Önce Tengri'ye, sonra Tenri'ye, en son da kalınlaşarak Tanrı'ya dönüşmüş.

Eb: Ev'e dönüşmüş.

Ha, bu arada; Türkçe "Otağ" ve Japonca "Otaku" kelimeleri aynı kökten gelir. İkisi de evi işaret eder. Ayrıca Otağ'ın Otak, Otuw gibi de telaffuz edilmesi destekler nitelikte.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder