Zaten kalmış 2 gün...

Sabahtan beri her şeye cevabım bu. Acayip heyecanlıyım; nihayet, sadece iki gün sonra dört-beş yıldır istediğim ST. Kampı'na gideceğiz. (İnşallah) Her günü günlük biçiminde yazacağım ve olabildiğince açık olacağım; heyecandan duvarları yumrukluyorum bu iş belli olduğundan beri. (Yalnız yine yapamazsak "Eeeeh eytera bea" şeklinde bir köy yolculuğum olacak, sokarım böyle işe... Neyse, anlayabileceğiniz gibi olmama ihtimali bile tepemin tasını attırmakta; bu arada parantezi hâlâ kapamadığımın da farkındayım. Lan bu koduğumun gogılı neden bir sürü farklı kelimeyi tanımıyor? Ulan sen mi daha iyi bileceksin ben mi, hıyar! Hatta acur! Neyse, Minecraft, Ark vs. derken yatıştırmaya çalıştığım "kamp açlığı"nı nihayet düzgün bir şekilde doyurabileceğim -sanırım.- Kapamıyorum ulan parantezi! Siz de kusura bakmayın; neredeyse tüm işlerimde son anda bir aksilikle karşılaştığımdan şimdiden asabileştim ama bir kampa gideyim geleyim, pamuk gibi olurum, valla bak. -Aslında bir "ölüm makinesi" halinde dönmem de mümkün ama bu olasılığı hasıraltı ediyorum.)

Malzeme listem üzerinde yapılan çalışmalar, değişiklikler vs. neticesinde nihai malzeme listesine ulaştım. (Bana kalsa bu denli malzeme almazdım)

Neyse, hadi görüşürüz; biraz daha etrafı yumruklayıp yastık yemem ve bilgisayarı açıp kapamam gerekiyor.