Öylesine, Bildiğin Blog: Babalığa Sövgü

Şu meşhur "Ben sana adam olamazsın dedim." hikâyesi vardır. Yıllarca da anlattılar bunu ibret hikâyesi diye. Bok ibret hikâyesi! Baba adam olsaydı da oğlunu o yaşta bile kendisinden nefret edip bu şekilde bir şeyler kanıtlamak zorunda bırakmasaydı. Yarrak kafalı herifler. Ha Hüseyin Avni Paşa da piçin teki ama konu bu değil. Bak eskiden çocuk isterdim, en azından bakabileceğim bir duruma (ekonomik olarak, hayata [Hangi hayat?] doymuşluk vs...) gelince; şimdi eşim çok (gerçekten çok) istemedikçe veya bir isekai falan işine karışıp kendimi harem animesi başkarakteri olarak bulmadıkça siksen yapmam çocuk falan. Öyle ana rahmine düşmeni sağlayınca baba olunmuyor. Bu arada iyi bir baba olurdum çünkü oğlumun ömrünün sonuna kadar benden nefret etmesi için nasıl davranmam gerektiğini çok iyi öğrendim, yani bunlardan kaçınacağım; ama bu siktiğimin bilinçaltına güvenmiyorum işte. Bu arada buradan henüz kendisiyle tanışmadığım ve günden güne bir gün var olacağına dair umudumu kaybettiğim sevgili eşime sesleniyorum: Gel artık vicdansız, yoruldum seni beklemekten. Ulan etrafımda kız da yok ki. Erkek de yok gerçi. Neyse, etrafımda kız olmadığı için de "Ulan belki tanıştık da ben fark edemiyorum..." olayı da yok. O zaman ya bir daha görüşüp görüşemeyeceğim meçhul tanıdıklara ya da kuzenlere kalıyoruz; dolayısıyla her şeyin sonunda yine yapayalnız geberip gidiyorum. Şu siktiğimin yayınevi cevabı verse de (Evet, ikinci kitap için başvurdum. İkinci kitap dediğim de Sahte Kahramanlar ha.) ben de üçüncü kitabı tamamlayıp sonra onu da yayımlatıp gidip intihar etsem artık. Eskiden başımı bir kılıcın kesmesini isterdim, artık iyiden iyiye o kılıcı tutan elin de kendi elim olmasını düşünmeye başladım. Belki intihar etmeden önce eskorta giderim. Hoş o durumda da ağlayıp dertlerimi anlattıktan sonra hatunu ona dokunmadan evine göndermem olası veya ona da dertlerini anlattırırım. Ne bileyim, kendi isteğiyle mi yapıyor yoksa buna zorlanıyor mu falan... Ölmeden önce en azından sevgilim olsun istiyordum ve hâlâ duygu içermeyen (ister cinsel ister -nasıl oluyorsa artık- duygusal) ilişkiler midemi bulandırıyor ama bu sikik dünyadan alacağım en az bir şeyi almadan gitmeyeceğim. Yanımda birilerini götürme işini de düşündüm ama hayır, o kadar cesaretim yok; yani buradan polise sesleniyorum: Bu bir ihbar değildir. Bu arada eğer yanımda birilerini götürmeye kalksam bayağı uzun bir listem var ki bunların arasında şu an nerede olup ne yaptığını bilmediklerim de var ama listenin ilk sırasındaki kişi senelerdir aynı. Millet babasını dönemlik olarak sevmez, ben dönemlik olarak seviyorum. Adam olana çok bile ama o herif adam olsa normalde de severim zaten. Yarrak herif ya. Ondan sonra "Sen şuradayken çok üzüldü, şey oldu..." Kimse parmağımı kestiğimde beni azarlayan, ne kadar mal ve cahil olduğunu aşikar edecek bilgileri önüne serince mal mal örnekler verip kızdığımda "Sen çok matahsın sanki..." (Senden iyiyim en azından, göt!) diyen, bir de üste çıkmak için haklıymış gibi bağırıp çağıran, sonra biz bağırınca bağırma diyen, kızdığımızı bildiği şeyleri ısrarla yapan bir herifin beni sevdiğini, bana değer verdiğini, benim için üzüldüğünü iddia etmesin bana. Ayrıca, elimde hazır tuttuğum bir intihar mektubum var ama bir gün kesin karar verip intihar edersem geride "İntiharımın sorumlusu bu beyinsiz toplum, onun geri zekalı üyelerinden sevgisine zerrece inanmadığım babam -umarım onu da yanımda götürmüşümdür, yani eğer bıçaklanmış falan bulursanız ve ben de intihar etmişsem muhtemelen suçluyumdur- ve boktan hayatımdır. Daha fazla ayrıntı için Erdem Ö. Hayali mahlasıyla yazdığım üç kitaba bakın." cümlelerinden ibaret bir not bırakırım muhtemelen. Şerefsiz puşttan zerrece bir destek beklemiyorum, ben o işten çoktan vazgeçtim; ama hâlâ inatla köstek oluyor. Bak şu senelerdir tartışılan çocuk yapma ehliyeti yirmi dört sene önce olsaydı ben hiç doğmazdım, herkes de mutlu olurdu. Ben ve utanmadan kendine baba diyebilen kişi dahil. Ondan sonra "Bu çocuk niye böyle özgüvensiz oldu?" Lan mal, herhangi bir karşıt fikri katiyen dillendirmemize izin vermediğin, işine gelmeyen her fikri alaya vurarak sıyrıldığın için olabilir mi? Ondan sonra "AKP niye hâlâ iktidar?" Çünkü ülkenin yarısından fazlası (Yarısı değil. Muhalefet içinde de aynı bokun laciverdi oranı çok fazla. İktidar destekçilerinden de böyle olmayanlar da var.) bu aptallığın pençesinde de ondan! Eğer bir baba çocuğuna "Her gün hesabınıza şu kadar dolar yatacak ama babanız ölecek." diye paylaşımlara "Win-win ulan!" diye gavura vurur gibi "kabul" oyu attırııyorsa sorunu çocukta değil babada arayın. Bir de "İşyerinde beni seviyorlar." diyor. Evet, eziyet ettiğin benim çünkü; onlar değil! Ondan olabilir mi acaba seni it oğlu it? Cehennem kapısında edeceğim kavgada bir olay da bu bak. Ben zaten bu aşamadan sonra anca seçilmiş biri, peygamber, Deccal vs. isem kurtulabilirim ama babamla şu insanı dinden imandan çıkarak müezzini de yanıma almadan ateş çukuruna inmeyeceğim. Sonra "Namaz vakti kaçıyor." Kıl, kıl... Kul hakkını temizliyor çünkü namaz. Siktiğimin hıyarı. Bir de "kalbim temiz" gerekçesiyle ibadet etmeyenlere laf ediyor. Lan puşt, sen de her türlü boku yiyip sonra namaz kılıyorsun? Bu daha kötü. Elime yetki geçse zaten şu Müslüman olduğunu iddia edenlerin %99'unu -ki Müslüman olduğunu sanan (çünkü bu geri zekalılar gerçekten mümin olduklarına inanıyorlar) şekilci oranına tekabül eder- Cehennem'in en derin yerine tıkarım, sonra kendim de girer kapıyı üstüme kilitlerim. Bak Ekşi'de "Babanın Sevilmeme Nedeni" diye bir başlık var. İçinde "Baba sevilmez mi yea?" diyen çok geri zekalı da var ama şu giriler geçen yazıda dediğim "Bu ülkeye bir de babalık devrimi lazım." savını destekliyor:

Hepsi tornadan çıkmış gibi yarak kafalıların. SJW karşıtı (Bu arada SJW karşıtı olmamın sebebi benim gerçek ve tam eşitlik istememdir. Bir de bu mallıkların neredeyse bitmiş ırkçılığı ve bitmek üzere olan cinsiyetçiliği yeniden alevlendirip ergen ergen "tweet"ler atan Trump'ın başkan seçilmesine neden olduğunu görebilmem.) adamı "b*ba" diye yazacak kıvama getirdi sikik puşt. 24 senedir katlanıyorum ben bu herife, 24 senedir neye kızacağımı öğrenmeyi bırak bunun için çaba bile harcamadı. Oyuncak bebek alsaydın o zaman puşt. Adam olup kondom taksaydın da ikimiz de bu sikik durumu yaşamasaydık o zaman. Bu arada önceki yazıyı da bugün mü dün mü ne attım, 1 okunması vardı bunu yazdığımda. Bir de kendi kötü özelliklerini bizde görünce laf ediyor. Lan it, acaba senden geliyor olabilir mi onlar, ha? En ufak bir şey söyleyince hemen bağırıp sindir bizi, sonra "Azıcık girişken ol." Lan! Dalga mı geçiyorsun şerefsiz? Bu arada hiç bana kültür mültür demeyin, böyle bir kültür yok. Varsa da bizim değil. Açın bakın Dede Korkut Hikâyeleri'ni, orada da yarak kürek babalar olsa da bizim kültürümüz bu. Oğlu gayet "Lan kahramanlık yap diyorsun da bir güne bir gün beni ava, savaşa falan mı götürdün de kahramanlık yapayım?" diye hesap sorabiliyor. Hadi daha yeni kısma gelelim, Fatih'in şu meşhur -ayrıca hiç olmadığına dair fikirler de olan- "Yok padişah sensen..." olayı var. Bunu büyük meziyet gibi anlatırlar -ki öyledir- ama aynısı yaşandığında tavır "Sen ne bilirsin?"den öteye gitmez. Bu arada bu yazıya koymayacaktım ama vazgeçtim, şu yazı sonlarına koyduğum şeyde enneagramımın 6 olmasının sebebi de babam olacak ittir. "Ne alaka?" demeyin, gidin enneagram nasıl oluşur, hangi çocukluk travmalarıyla ilintilidir, "daddy issues" mudur "mommy issues" mudur "double trouble" mıdır araştırın kardeşim. Sonra "Bir kez dövdüm onda da pişman oldum." demeyi biliyorsun, ulan sözle adam yaralayabilen bir herifsin sen zaten; vurmana gerek var mı sence? "Ergenliktir, geçer." Bok ergenlik! Herife nefretim, öfkem ve kırgınlığım gün geçtikçe azalmak yerine artıyor. 24 yaşına geldim ben. Bir üniversite bitirdim, öbürünü yarım bıraktım. Yarım bıraktığım 2, bitirdiğim 4 yıllıktı bu arada. Ben böyle herife "adam" demem, hele "baba" hiç demem! Yeter ulan! 24 yıldır sabrede sabrede bir hal oldum, ta sonunda takacağım bıçağı o olacak. Ben babamı sevmek için çaba harcadım. 24 yıldır didindim. Beni sevsin diye de çabaladım. Herif sevmiyor işte beni nedense, ben niye benden nefret eden birini seveyim? Ama olur da kader yüzüme güler ve iyi bir yerlere gelirsem ben o "ben sana adam olamazsın dedim" hikâyesindeki gibi yapmayacağım. Kapıya gelip bir tas su istese geri çevireceğim. Tek bir soru, son bir soru soracağım ona ve sonra ya onu öldürüp intihar edecek ya onu öldürmeden intihar edecek ya da siktirip gidecek ve bir daha adını bile duymaya tahammül etmeyeceğim: "Beni neden sevmedin?" Benim saçımda beş tel beyaz var. İkisi sikik toplumdansa üçü babam olacak maldan. Bu arada yaşlanıp elden ayaktan düşerse de katiyen bakmam. İyi yüzünü gösterdikleri baksın, bana ne? Anneme bakarım bak ama babama düşse bir tekme de ben vururum. Hak etti çünkü.

Resmî (tam) adını kullanmamakta direten ama tamamından da vazgeçemeyen delinin teki. Üst düzey takıntılı paranoyak, sosyofobik ve geri kalan her şey.

INFP 6w5 sp/sx 694 IEI RLUEI EFVL melankolik-flegmatik

☉♓︎ ☽♌︎ ↑♊︎

Akvarist, koleksiyoncu, yazar*, okçu (yaya kemankeş), gastronomi mezunu (ama aşçı değil), anime izleyicisi

*Erdem Ö. Hayali

𐰼𐰓𐰢:𐰇𐰢𐰼 ᠶᠡᠷᠦᠳᠧᠮ ᠥᠮᠧᠷ اردم عمر Erdem Ömer ㅔㄹ뎀 ㅓ맬 エルデム・ヨマー 埃德姆歐瑪爾 ᛖᚱᛞᛖᛗ ᛟᛗᚫᚱ Ердем Өме́р

Öylesine, Bildiğin Blog

Öne Çıkan Yayın

Beni Her Yerde Bulun (BU YAZI BAŞA İLİŞTİRİLMİŞTİR)

12 Mart 2022 Cumartesi

Babalığa Sövgü

Hakkımda

Blog Arşivi