"Ne geldi?" diyorsunuz şimdi; ama kargo filan beklemiyordum... Neyse... Gelen şu: Göğün istediği kadar ağlayabileceği hüzün mevsimi.
Sonbaharın üzücü doğasına rağmen onu severim. Kuru yaprakların hışırtısı, otların üstündeki çiy taneleri...
Sonbaharı, biraz da onu tanımlamakta kullandığım sebepten severim. Gök, bu mevsimde istediği kadar ağlayabilir...
Gök ağladı,
Yaprak hışırdadı,
Ot soldu...
Buna "haiku" deniyor; Japon şiir sanatı. Böyle basit olurlar ve üçlük biçiminde olurlar. Bizdeki maniye hem benzer, hem de çok farklıdır. Benzer, çünkü ikisi de basittir. Farklıdır; çünkü mani kendi kendine ortaya çıkar, anonimdir. Oysa Haiku'nun yazarı vardır. Ha bir de mani dörtlükten, haiku üçlükten oluşur.
Yağmuru severim; göğün bile ağlamaya ihtiyacı var...
Sonbaharın üzücü doğasına rağmen onu severim. Kuru yaprakların hışırtısı, otların üstündeki çiy taneleri...
Sonbaharı, biraz da onu tanımlamakta kullandığım sebepten severim. Gök, bu mevsimde istediği kadar ağlayabilir...
Gök ağladı,
Yaprak hışırdadı,
Ot soldu...
Buna "haiku" deniyor; Japon şiir sanatı. Böyle basit olurlar ve üçlük biçiminde olurlar. Bizdeki maniye hem benzer, hem de çok farklıdır. Benzer, çünkü ikisi de basittir. Farklıdır; çünkü mani kendi kendine ortaya çıkar, anonimdir. Oysa Haiku'nun yazarı vardır. Ha bir de mani dörtlükten, haiku üçlükten oluşur.
Yağmuru severim; göğün bile ağlamaya ihtiyacı var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder