Evren Çemberinin Ateşi - 1. Bölüm: Evrenler Tarihçisi

Evren A123, MS 2010, İtalya/Roma

“Tamam, buradaki araştırmamı tamamladım.” Kimsenin duymadığı mırıltı bir kafede kahvesini içen kişiden gelmişti. Açık sarı saçları olan bir adam, Kızıl Evren’in valkürlerinden biri ve en önemlisi de bir evrenler tarihçisi. Genel olarak Kızıl Evren haricinde valkürler istedikleri evrenin istediği zamanına gidebilirdi, yine de bazı sınırlar ve evrenlerin oluşumu kavramı vardı. Örneğin A123 için valkürler ateşin keşfinden öncesine gidemiyorlardı, oradan öncesinin işi tarihçinin işiydi. O zamana “ilk zaman” denirdi. Üstelik valkürlerin tek sınırı geçmiş değildi, bütün evrenlerin bir yaşanmış en son zamanı olurdu ve hiçbir valkür daha geleceğe ulaşamazdı. Sözgelimi, A123 için şimdilik 2020’ydi, o yıl A123 yok olmazsa bir sonraki yıl 2021 olacaktı. İnsan adı Leo, valkür adı ise Assela (Kızıl Evren’in dillerinden birinde, tıpkı insan adı gibi, “aslan” demekti) olan adamın ikamet tercihini A123’ten yana kullanması gayet mantıklıydı: Bütün valkür tarihçiler A123’e hayranlık duyardı; bu evren, bütün evrenlerin başlangıç noktasıydı, hepsi onun kıvılcımlarından doğmuştu. Kimisi A123’ün insanları tarafından, farkında olmadıkları güçle oluşturulmuş; kimisi kendiliğinden ortaya çıkmıştı. Leo takıntılı bir tipti, evrenleri gezerken mutlaka eski valkürlerin yazdığı, hangi evrenden hangisine gidilebileceğine dair -çoğu valkürün kısa yollar uyguladığı- listeye bağlı kalırdı. Biraz uzaklaştı ve sol elini ileri uzatarak evren çemberini açtı.

Evren LST7, Fetihten Sonra 120, Batıdiyar/Vadi/Martı Kasabası

“Buraya gelmeyi sevmiyorum.” Diye söylendi Leo, LST7 hâlâ tamamlanmamış bir evrendi. Valkürlerin henüz ulaşamadığı çok fazla kısmı vardı, farklı zamanlarda aynı tarih ve aynı yere giden valkürler farklı şeyler görebiliyordu. “Neyse, çok kalmayacağım zaten. Ejderhaların Dansı vaktinde geldim bir de… Lord Cregan’ın oraya gidebilirim? Merak ediyorum da onu fişteklersem ne olur, zamanın akışıyla oynayabilir miyim?” Valkürlerin zaman konusundaki tek kısıtlaması “yaşanmış en son zaman” ve “ilk zaman” da değildi, valkürün geçmişe yaptığı bütün müdahaleler evrenin kendisi tarafından düzeltilirdi, o valkür tarihin bir parçası olurdu, yaşanmış en son zamana dek olan hiçbir şey değiştirilemezdi. A123’te Hitler’i öldürmeye kalkan bir valkür kendini bir anda Kızıl Evren’de bulmuştu, kanatları yarı yanmış halde olduğundan iyileşene dek, yani uzunca bir süre, evren değiştirememişti. Tabii ki bu -iki korku hikayesi ve bir aşk hikayesi de dahil olmak üzere- birkaç farklı versiyonu bir şehir efsanesiydi ama valkürlerin tarihe müdahale edemeyeceği bilinen bir gerçekti. “Neyse ne be, buradan gidiyorum!”